स्वातंत्र्यानंतरही आदिवासींची उपेक्षा; पक्क्या रस्त्याअभावी हाल

| नागोठणे | वार्ताहर |

भारतीय स्वातंत्र्याच्या पंचाहत्तरीनंतरही आदिवासी गाव-खेड्यापाड्यांना दळणवळणाच्या प्रमुख सुविधेपासून वंचित राहावे लागत असल्याची बाब समोर आली आहे. पेण तालुक्यातील पाबळ खोऱ्यातील आदिवासी गावपाडे आजही मुख्य रस्त्यापासून वंचित असून, येथील रहिवाशांना मुख्य बाजारपेठेत ये-जा करण्यासाठी अडीच-तीन किमीची रोज पायपीट करावी लागत असल्याने येथील आदिवासी बांधव प्रशासनाविरोधात संताप व्यक्त करीत आहेत.

पेण तालुक्यातील पाबळ खोऱ्यातील गौळावाडी, पावटावाडी या आदिवासी ठाकूर जमातीच्या वाड्या असून, त्यांची लोकसंख्या साधारण 1000 ते 1200 पर्यंत आहे. या सर्व लोकांना रोजगारासाठी, नागोठणे, पाली, पेण, रोहा याठिकाणी जावे लागते. या वाड्या दुर्गम अशा डोंगराळ भागात असल्याने या वाड्यांवर जाण्या-येण्यासाठी विद्यार्थ्यांना शिक्षणासाठी जाण्यासाठीदेखील दररोज गौळवाडी ते जांबोशी असा अडीच किलोमीटरचा प्रवास पायी करावा लागतो. देश स्वातंत्र्याचा अमृतमहोत्सव साजरा करीत असताना या वाड्या अजूनही दुर्लक्षित आहेत. रस्त्याअभावी गरोदर महिलेला प्रसूती वेदना सुरु झाल्यास अडीच किलोमीटर डोली करून न्यावी लागते. त्यामुळे अनेक वेळा वाटेतच महिलेची प्रसूती होते. यामुळे गरोदर महिला आणि नवजात बालकाच्या जीवाला धोका निर्माण होतो.

स्वातंत्र्य मिळून आज 75 वर्षे लोटली तरी येथील आदिवासी समाजाची ही अवस्था आहे. स्वातंत्र्याच्या अमृत महोत्सवी वर्षात तरी या वाड्यांना रस्ता मिळावा, अशी विनंती आदिवासी बांधवांकडून केली जात आहे. जांबोशी ते गौळावाडी हा रस्ता मुख्यमंत्री ग्रामसडक योजनेतून किंवा अन्य कोणत्याही योजनेतून मंजूर करून बांधण्यात यावा, अशी मागणी ग्रामस्थांनी केली आहे. याबाबत अनेकवेळा पत्रव्यवहार करून या रस्त्यासंदर्भात मागणी करूनदेखील प्रशासन या मागणीकडे दुर्लक्षच करीत आहे.