। उरण । वार्ताहर ।
देशात स्वातंत्र्याचा अमृतमहोत्सव साजरा करीत असतानाही आजच्या घडीला टीचभर पोटासाठी लहान मुलांना नाचवित त्यांचे कुटुंब जगण्यासाठी संघर्ष करीत असल्याचे चित्र पहावयास मिळत आहे. यावरून देशातील जनता आजही पारतंत्र्यात असल्याचे वाटत आहे.
शिक्षण, विकास आणि आधुनिकतेचा स्पर्श न झालेला हा कोल्हाटी समाज रस्त्याच्या कडेला पारंपरिक डोंबारी नाच व खेळ याचा सुरेख संगम साधत टीचभर पोटाची खळगी भरण्यासाठी लोकांसमोर कला सादर करून मिळालेल्या पैशातून उदरनिर्वाह करीत आहेत. कोरोनानंतर निर्बंध प्रशासनाने शिथिल केल्याने उपजीविकेसाठी अनेकजण घराबाहेर पडू लागले आहेत. उरण शहरात रस्त्याच्या कडेला डोंबार्याचा खेळ दाखवून सात वर्षांची चिमुरडी नागरिकांचे लक्ष वेधून घेत आहे.
पाहणारेही थक्क
जमिनीपासून सहा ते सात फुटांच्या अंतरावर बांधलेल्या जाड रस्सीवरुन जेव्हा ही चिमुरडी डोक्यावर पितळी कलश, हातात जाड बांबूची काठी आणि त्याच क्षणी पायाने सायकलचे चाक चालवताना पाहून बघणारे थक्क झाले आहेत. कधी परात पायाच्या अंगठ्यात पकडून रस्सीच्या एका टोकापासुन दुसर्या टोकापर्यंत चालताना पाहुन खाली पडेल की काय या भीतीने येणार्या जाणार्याच्या हृदयाची धडधड वाढते.
वंचित समाजाची कहाणी
उद्याची चिंता न करता घाम गाळून कला दाखवत लोकांचे मनोरंजन करून त्यांच्याकडून मिळालेल्या पैशातून भाकरीचा चंद्र त्यांच्या ताटात दिसतो. तेव्हा त्यांच्या चेहर्यावर समाधान दिसून येते. समाजात शिक्षणापासून वंचित असणारा हा कोल्हाटी समाज. ना यांना राहण्यासाठी पक्की घरे, मुलांसाठी मोफत शिक्षण आणि सरकारी सुविधांचा अभाव, अविकासाच्या दारिद्र्यात लोटलेल्या जमातीपुढे आजही जगण्यासाठी संघर्ष करावा लागत आहे.